Kan poëzie troosten?

Gedichten van Ann Van Dessel en Erwin Steyaert uit ‘Lopen op los zand. Gedichten om kanker neer te schrijven’

  • 20/12/2017

ik zal

een stoel voor je zetten
koffie met een suikertje
een banaan pellen
een liedje zaaien bij je bed

ik zal de zon breed uitsmeren
op je broodje. hier en daar
wat ronde woorden
door je dag blazen

ik zal boter op je wonden zijn
zwijgen als warme wind
achter in de zomer
adem voor je halen

 

© Ann Van Dessel

 

De volgende controle

De volgende controle is de enige baken.
Tot dan missen we grond onder de voeten.
Daarna hervat tijdelijk de vlucht
in de luchtbel van de hoop.

Hoed je voor slechte vrienden, zegt men.
Hun zakken puilen uit van glazen bollen.

Ons hoofd staat blank van argwaan.
We hozen troebel water,
rangschikken de stalen.

Vermoedens filteren we tot heldere paniek.
Tot onder onze nagels
bijten onze tanden op onzekerheid.

De centrifuge draait.

Alleen ons lichaam kent de toekomst.
Het zwijgt in alle talen.

 

© Erwin Steyaert

 

Deze gedichten komen uit de nieuwe bundel Lopen op los zand. Gedichten om kanker neer te schrijven van het dichterscollectief Pazzi di Parole. Op de website van de dichters staan nog een zevental gedichten uit deze bijzondere bundel.

Je kunt Lopen op los zand bestellen bij je favoriete boekhandel of bij de uitgever.


Geef een reactie

Blijf niet zitten met je vragen en bekommernissen

Heb je hulp nodig bij een probleem? Ben je op zoek naar concrete informatie? Wil je ook jouw ervaringen kwijt?

Mail ons